Wat zijn de tekenen van een naderende bevalling?

Aan het einde van de zwangerschap staan je hele lichaam en je geest op lop scherp. De kleinste vreemde sensatie (nou ja, we bedoelen vreemder dan een ander mens in je voelen rondkruipen...) trekt onze aandacht en we vragen ons keer op keer af: is dit (EINDELIJK!?) voor vandaag? 

Al heel vroeg in de zwangerschap stellen artsen een uitgerekende datum vast op basis van de laatste dag van je menstruatie (een relatief onzekere datum voor veel vrouwen). En natuurlijk concentreren we ons op deze dag, die l'een van de belangrijkste dagen van ons leven' zal worden. Een onvergetelijke dag! Ja, maar ... de wetenschap (net als wij eigenlijk) lijkt soms te vergeten dat deze baby een klein persoontje op zich is met zijn eigen gevoel voor humor en timing en dat, ondanks alle wetenschappelijke berekeningen, gewichtsvoorspellingen, lengtemetingen, scheenbeenklachten, enz. Dag of avond, week, weekend of feestdag (ja, sommige mensen kennen echt geen genade), voor of na de langverwachte D-day, één ding is zeker: je doet wat hij zegt en niet landersom. Er zijn echter bepaalde signalen - soms discreet - die je kunnen waarschuwen: l.

Er zijn duidelijke tekenen, zoals het charmante scheuren van de waterzak, wat heel vaak in het openbaar gebeurt ("Waarom plast mevrouw in haar broek?") en op een totaal ongelegen moment ("U kunt lde rekening snel klaarmaken s'il vous plait en dan nemen we de rest van het menu wel mee, dank u!) Omdat het einde van de zwangerschap nog niet sportief genoeg is, voegt Moeder Natuur een grapje toe om onze persoonlijke Airon Man in stijl af te ronden. Maar er zijn nog meer minder bekende tekenen van de bevalling, dus bereid je voorzichtig maar zeker voor op l.

Het is een kwestie van dagen

Je bent voldragen, je hebt de 37e week van de zwangerschap bereikt, dus je baby kan er elk moment uitkomen. Sommigen maken een dramatische en onverwachte entree voor die tijd, dus wees op je hoede. Wat zijn de waarschuwingstekens? 

- een zeer grote vermoeidheid. Dat is de theorie, want wij vragen ons af welk percentage vrouwen kronkelt als een kakkerlak met een 9 maanden oude buik, vooral zij die bevallen in de zomer wanneer het kwik de 30°C overschrijdt.

- het verlies van de slijmprop. Ja, nog zo'n glamoureus detail van de zwangerschap waar niemand je iets over heeft verteld... #derienlesfilles. De slijmprop, die er heerlijk uitziet als een massa bloederig slijm, bevindt zich in de baarmoederhals van l. Het biedt extra bescherming voor de baby omdat het, zoals de naam lsuggereert, werkt als een stop met l'erbuiten'. Hoe dichter l'de bevalling bij de baby komt, hoe meer de baarmoederhals verandert, waardoor de slijmprop kan loslaten en l'leeglopen. LDit betekent dat de bevalling in de komende uren of dagen kan plaatsvinden, omdat het een echt waarschuwingsteken is, ook al moeten sommige vrouwen nog twee of drie weken wachten.

"Ik verloor de slijmprop vier dagen voor mijn bevalling. Ik was al twee weken ziek omdat mijn baarmoedermond groter werd en ik regelmatig weeën had. Ik ging gewoon naar het toilet om te plassen en toen ik m'opveegde, zag ik een paar fijne bloedsporen op het papier. PANIEK AAN BOORD! Ik keek naar de bodem van de pot en zag een hoopje slijm met bloed. Euuuuuuh ?! Wat? Ik gebruik mijn twee overgebleven hersencellen en kom tot de conclusie dat ik niet aan het bevallen ben of een miskraam heb, dat dat ding op de bodem van het toilet noch mijn baby noch een stukje van hem is. Ik kalmeer. Ik besef dat ik geen pijn voel, niets in het bijzonder, geen sterkere weeën. Ik google (aaah de poëzie van zoeken op internet tijdens de zwangerschap!) "slijm met bloed 9 maanden zwanger" en ontdek wat een slijmprop is. Ik moet toegeven dat ik in de verleiding kwam om een foto van het ding te maken om aan mijn fysio te vragen of dat het was, maar ik lvond het echt leuk en ik besloot uiteindelijk dat ik haar dat niet wilde aandoen om 9.30 uur op een dinsdagochtend. Marie-Noëlle, Milk Away MUM.

- een onderbuik. Voor sommige vrouwen is dit behoorlijk indrukwekkend. In slechts een paar dagen zakt de buik (en dus ook de baby) naar beneden en wordt veel volumineuzer. lJe houdt op met tellen hoe vaak je l'naar het toilet moet om te plassen en vergeet s'zitten op iets dat lager is dan je knieën. Er is geen enkele manier s'om zelf op te staan. Tenminste niet met je waardigheid intact. #saveWilly

- regelmatiger en pijnlijker weeën. In werkelijkheid zijn ze soms pijnlijk en soms gewoon ongemakkelijk. Deze weeën, hoewel regelmatig, zijn vaak van lage intensiteit en sworden Braxton-Hicks weeën genoemd. In deze gevallen is het aan te raden om een bad te nemen. Als de weeën niet afnemen nadat je jezelf hebt ondergedompeld in l'water, dan is het tijd om serieus te worden. Het is een beetje een cliché, maar we zeggen het toch: als je je afvraagt of dit is hoe een wee voelt, dan is dat omdat het niet zo is! Naarmate de uren of dagen verstrijken, zullen ze s'intenser' worden en dichter bij elkaar komen tot de vliezen breken en/of de weeën beginnen. Niet bij alle vrouwen breken eerst de vliezen.

"Ik had enorm veel geluk tijdens mijn bevalling: mijn baarmoedermond sopende zich tot 6 cm zonder weeën. In l'euforie van het moment googelde ik (ja alweer!): bevallen zonder pijnlijke weeën. Nou, het is mogelijk, maar extreem zeldzaam. Tijdens de weeën voelde ik veel druk op mijn buik, ik kon moeilijk ademen en het was helemaal niet prettig, maar ik kon zonder problemen opstaan, ik liep, ik kletste, ik maakte grapjes, ik liep een beetje te pronken, echt waar: "Zag je dat? 6 cm en helemaal niet slecht! Ik heb meerdere keren aan mijn fysio en verloskundige gevraagd: weet je zeker dat dit geen weeën zijn? En ze m'antwoordden eenstemmig: geloof ons, je ziet er niet uit alsof je weeën hebt. OK dan. En toen braken mijn vliezen. En toen kreeg ik weeën. Ik heb maar één ding te zeggen: lieve anesthesist, ik hou van je. 6 uur later lag Lily in mijn armen, ik voelde alles, ik had gewoon geen pijn meer, het was een Walt Disney-bevalling. " Marie-Noëlle, Milk Away MUM.

- ernstige rugpijn. We hebben het over intense en ongewone rugpijn. Het is een neveneffect van de weeën die s'versnellen' en s'intensiveren'.

- een baby die minder beweegt. Dit s teken is minder bekend en moeilijk te interpreteren. Plotseling zijn de bokswedstrijden in je baarmoeder voorbij. De baby beweegt minder omdat hij geen ruimte meer heeft en zijn krachten spaart voor de grote glijpartij. Dat hij minder beweegt is normaal helemaal aan het einde van de zwangerschap, maar het kan ook een slecht teken zijn. Aarzel dus niet om een afspraak te maken met je gynaecoloog om te controleren of alles goed gaat.

Het is een kwestie van uren

- het water breekt. Vanaf dat moment willen we tegen je zeggen: "Laat de spelen beginnen". Er is geen twijfel mogelijk, de bevalling is begonnen en je kunt naar de kraamafdeling. Je moet er echter rekening mee houden dat soms de zak scheurt en s'langzaam stroomt, wat veel minder duidelijk op te merken is. Als dit je eerste kind is, geen stress (het heeft in ieder geval geen zin om in paniek te raken, de helft van je spullen thuis te vergeten of een ongelukje te riskeren). Ga er gewoon mee door in een blije, vrolijke bui (en ook een beetje pijn, maar hé ladrenaline doet zijn werk, het komt goed!). Als je al kinderen hebt, is l'bevalling over het algemeen sneller, dus ga naar de kraamafdeling zonder bij schoonmoeder langs te gaan om haar persoonlijk te vertellen dat het eraan zit te komen.

"Voelen weeën zo? Het gevoel doet me meer denken aan een pijnlijke menstruatie, ook al zijn de pijnen regelmatig. Ik heb de hele wereld gebeld om erachter te komen of het weeën waren of de beroemde valse echte Braxton-Hicks weeën. Maar het is 1 mei, een feestdag, het is 17.00 uur en niemand neemt op. m In het beste geval had ik een verloskundige kunnen spreken die op de top van een berg liep en die m zou hebben gezegd dat ik me moest ontspannen en me geen zorgen moest maken. Ja, maar... de weeën s worden sterker en dichter. Ik ben 36 weken zwanger - het is te vroeg! Mijn man John en ik gaan liever naar l'ziekenhuis, zelfs als dat betekent dat l'er stom uitziet en wordt geweigerd. Hij vraagt me s'heeft hij tijd om te douchen? "Ja, mijn liefste! ". Vijf minuten later: "Ik denk dat mijn vliezen net gebroken zijn. Het is geen vals alarm, schiet op, we gaan!". Het was 18.15 uur toen we op weg gingen en l'het ziekenhuis is 45 minuten van huis. De langste 45 minuten van mijn leven, om alle zondagse opa's op weg naar huis van een wandeling voor te blijven. Met mijn riem tussen mijn tanden en mijn voeten op het dashboard kreeg ik weeën. Daar zijn ze dan: de echte weeën. Om 19.00 uur arriveerden we bij l'ziekenhuis nadat we van de auto een zwembad hadden gemaakt omdat l'ik het gevoel had dat ik liters vruchtwater had verloren (bedankt l'alaise sur le siège de la voiture). Covid verplicht zich, dus eerst nemen ze mijn temperatuur op, maar ik heb er genoeg van .... ZIE JE NIET DAT IK WEEËN HEB? Wat er daarna gebeurde was een beetje wazig. Ze kwamen me in een rolstoel halen omdat ik niet kon staan. m Toen ik eenmaal op een monitortafel lag, kreeg ik te horen dat ik al 6 cm was. Op naar de verloskamer. Geen gynaecoloog, geen ruggenprik, John trad op als verloskundige en om 19.15 uur werd Doug geboren. Dat noemen we een expresbevalling. "Aurélie, Milk Away MUM.

- Weeën om de vijf minuten gedurende minstens een uur. Ja, dat is lang, maar het risico bestaat dat je wordt geweigerd als je te vroeg komt en de kraamafdeling vol zit. En dat is het echte gevaar... Als je twijfelt, of als je je gestrest voelt, aarzel dan niet om te bellen naar lhet ziekenhuis waar je gaat bevallen; stel ze alle vragen die je hebt, leg ze je symptomen uit, het zijn professionals, ze kunnen je helpen rustig te blijven en je vertellen wat je moet doen en wanneer je moet komen.

We wachten niet, we gaan ervoor.

- Als je vers, rood bloed verliest. Haal diep adem en concentreer je op één doel: zo snel mogelijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gaan l. Het eerste wat je moet doen is een ambulance bellen en, indien mogelijk, naar de voordeur lopen om de overdracht te versnellen. Bloedverlies is abnormaal maar niet altijd ernstig; alleen een arts kan dit bevestigen.

- Als je in je buik voelt dat er iets mis is. 

Tik, tock, tik, tock, de grote vergadering komt eraan. Bereid je voor op een tsunami van emoties.